Şirince sokaklarından kareler

Mimarinin ve mimarın durduğu an, işte gerçek huzur... Şöyle mi olsun böyle mi olsunlar yok. Hani mimarın o hastalıklı yanı varya hemen oluşların üzerine sanal sorunlar geçirme... ( mimar olan kolay anlar bu dediğimi :) ) Sokak önünde işte, yokuşta. İster çık ister dur seyret. Spekülasyonların yerini kuş sesleri alıyor.
Neden bu sokaklarda asfalt yok mesela, taşların arasında otlar bitmiş öyle?... O dönemde yoktu asfalt, cevap bu mu acaba? :) Ya da neden turistler yokuş yukarı çıkarken taxi durağını sormuyor ya da arz etseler bir iki defa muhtara koymak mı lazım git gel bir hat hemen? Pvc doğrama firması iş yapar mı acaba? ( teoride "evet" orada her eve lazım... hiç birinde yok çünkü) Şöle turizm kapasitemizi arttırsak kat çıksak bu evlere taşır mı acaba bir kat daha?
Ne güzeldir ki yaşanmışlık, bugünün bilinçlerini işte böyle komik kılıyor. Şehirde yürürken meşru olan şeylerin, çeşitli giydirmelerin bu gibi yerlerde pek yeri yok. Ne mutlu...